We wilden eigenlijk op vrijdag op het schooltje reeds ons verhaal posten, maar de elektriciteit viel uit...Omdat we zo genoten hebben van de maaltijd en het feest bij Mattie, willen we jullie hierover ook nog vertellen!

Voor we naar het verjaardagsfeest konden vertrekken, was er natuurlijk onze eerste stafmeeting.

We werden opnieuw verwelkomd door alle leerkrachten. Iedereen mocht elk om de beurt zijn ervaringen vertellen. Wij kregen de kans om onze vragen te stellen.

We vroegen ons bijvoorbeeld af wat er moet gebeuren met de leerlingen die te laat toekomen op school. Keba besloot om de poort om 9 uur te sluiten en alle kinderen die voor 9 uur nog op school toekomen, moeten eerst naar Keba of Suleyman. (Wij zouden dus liever niet te laat toekomen!)

Katrien kreeg de kans om haar tuinproject voor te stellen en kreeg onmiddellijk hulp aangeboden van Keba. Hij zal met haar de lokale boeren bezoeken. Wij vertelden dat we graag nog andere scholen willen bezoeken om een duidelijker beeld te krijgen over onderwijs in Gambia en om ideeën en voorbeelden te verzamelen. Suleyman vertelde dat bijna alle kleuter -en lagere scholen werken met de handleiding van Jolly Phonics. Dit zou door de regering aangemoedigd worden. Wij vinden het ook een hele goede handleiding. Het valt te vergelijken met Veilig leren lezen of Leessprong.

We wilden zelf graag naar 'The Swallow' en naar een middelbare school gaan kijken. Ze gaven ons de tip om ook eens naar een lagere school te gaan. Maandag krijgen we de kans om drie scholen te contacteren. We spraken ook al af in welk level we zullen stage lopen.

Katrien heeft geen vaste klas, maar concentreert zich eerst op haar tuinproject. Als dit gestart is, spitst ze zich ook toe op de hoekenwerkruimte.

Veerle en Cara mogen beiden in level 2 lesgeven en gaan één dag per week (of voor bepaalde lessen) naar level 3. Op die manier kunnen we voldoende ervaring op doen in de verschillende vakken en onderwerpen. Veerle staat bij Aïsha Colley en Cara bij Abby Jallow. In beide klassen zitten er ongeveer 30 leerlingen, maar in de klas van Cara komen er meestal maar 16 leerlingen. Gelukkig kunnen we parallel werken en maken we samen de werkblaadjes.

Volgende week mag Cara nog eens observeren in level 1 en Veerle in level 3 omdat we deze week daar nog geen tijd voor hadden.

Modou was ook aanwezig op de vergadering. We voelden ons gesteund door onze Gambiaanse papa. Hij dacht ook mee om voor ons de beste oplossingen te vinden.

Daarna vertrokken we met zijn allen naar het huis van Mattie. Daar leven er vele artiesten en muzikanten. We begonnen deze leuke namiddag met het schoonmaken van ajuinen, aardappelen, knoflook, aubergines... Ze leerden ons ook hoe je een kip schoonmaakt (het vel eraf, het vet eraf, wassen met grof zout, 3 keer snijden in de kip en op smaak brengen met mosterd, vinaigrette en ajuin). Tijdens het schoonmaken van de groenten, mochten we telkens de schil op de grond gooien. Er werd later geveegd. Daarna leerden ze ons hoe we rijst moeten klaarmaken. Eerst haal je alle zwarte rijstkorrels eruit. Vervolgens was je de rijst driemaal. Ondertussen laat je het water koken. Pas als het water kookt, mag de rijst in de pot.

Ondertussen begonnen Aïsha en Abby de ajuinen, de aardappelen en de kip te frituren. Daarvoor wordt er een pot met olie op houtskool geplaatst. We mochten elk om de beurt het vuur aanwakkeren met een waaier.

De mannen aten ondertussen eerst een portie 'Cassawa? Cawassa?'. We mochten proeven, maar onze magen kunnen hier nog niet tegen dus raadden ze ons aan om hier niet te veel van te eten.

Daarna aten ze de ene sinaasappel na de andere. Gelukkig stond er een sinaasappelboom in de tuin. Keba leerde ons ook hoe je op de Gambiaanse manier een sinaasappel schilt en opeet. Je doet er de groene schil af maar het witte vel laat je er aan. Daarna zuig je het sap eruit.

Keba maakt ook groene thee met cafeïne en superveel suiker klaar. Hij gebruikt telkens dezelfde bladeren, dus de thee wordt steeds minder sterk. Het is een karwei waar je heel de namiddag bezig mee kan zijn omdat je voortdurend de thee van het ene glas naar het andere glas moet vergieten. Cara is er verkikkerd op en droomt al van haar eigen theeset.

Tot onze verrassing hadden ze speciaal voor ons gefrituurde kip met ajuin klaargemaakt omdat we nog niet hadden gegeten. Het was onze lekkerste maaltijd sinds we hier toekwamen. Mr Prince wilde ons bijstaan met wijze raad. Hij vroeg ons een beetje verontwaardigd waarom we de botten niet opaten. Hij toonde ons voor hoe het moet en legde ons uit dat we de calcium nodig hebben om onze tanden niet te verliezen. Veerle en Katrien hielden zo goed mogelijk hun gezicht in de plooi en Cara probeerde toch wel eens het merg uit een botje te zuigen. Het smaakt naar niets volgens haar.

Rond een uur of vijf konden we eten en aten we met zijn allen uit twee grote potten. Het was een klein beetje pikant maar wel lekker. We hadden geen water meer dus gingen we vlug nog wat zakjes kopen.

Keba wilde ons Afrikaanse namen geven omdat hij onze namen niet kan onthouden.

Katrien heet Aïsha (op aanraden van Mr Touray), Cara stond er op dat ze Mariatou genoemd zou worden en Veerle werd gebombardeerd tot de presidentsvrouw en model Jaignaba (dit was ook een idee van Mr Touray).

Daarna voerden we een korte naamgevingceremonie uit en de muzikanten zongen voor ons. We leerden Afrikaans dansen! We hebben ook een Slovaak en een Tsjech ontmoet die hier voor de muziek en voor Afrika zijn!

We proefden ook baobabsap, wat Veerle en Katrien erg lekker vinden. Cara dronk liever thee met Keba.

We sloten de avond af met een heuse verjaardagstaart en kregen elk een frisdrankje. De hele straat vierde mee en er werd gedanst en gezongen.

Vandaag probeerden we uit te slapen, maar iedereen was om 8 uur (of vroeger) al aan het rondlopen. We deden de was en werkten aan ons portfolio.

Kortom, het was geweldig! Een grote jerryjif!